Vrijdag 22 mei 2015 Concert Giant Sand in zaal Cloud Nine in
Tivoli Vredenburg in Utrecht.
Nadat ik in januari dit jaar een optreden van Grant Lee Phillips
samen met Howe Gelb in de Studenten kapel in Eindhoven had gezien ben ik me gaan
verdiepen in de man Howe Gelb. Ik had nog nooit
van hem gehoord. Grant Lee was bekend van Grant Lee Buffalo en nu solo
actief, maar Howe Gelb was voor mij de grote onbekende.
Wie is dan die Howe Gelb?
Hij is een muzikant die inmiddels alles aandurft, zowel live
als op zijn zeer uiteenlopende (solo)albums. Van gospel tot flamenco naar
psychedelische experimenten, alles kan en alles mag. De Amerikaan wordt groot
in zijn band Giant Sand waarin hij door de jaren heen talloze muzikanten
‘opleidt’. Zo zijn de kernleden van Calexico door hem persoonlijk klaargestoomd
voor het echte werk. Over een show van Howe Gelb kun je van tevoren eigenlijk
maar één ding zeggen. Laat het gebeuren, voorbereiden is zinloos.
Een kleine maand geleden is het nieuwe album van Giant Sand
verschenen, Heartbreak Pass. Dit album heb
ik vaak op Spotify beluisterd en ik heb het sinds een week in mijn bezit.
Mijn eerste kennismaking dus met Giant Sand (inmiddels hun
28ste album !!!) en wat een aangename verrassing.De muziek laat zich beïnvloeden door onder andere rock,
country, folk en zelfs jazz. De zanderige, broeierige omgeving van Tucson valt
zeker terug te horen in de muziek en ook een Mexicaans tintje is de muziek niet
vreemd.
Het album kent gastbijdragen van bevriende
muzikanten zoals Jason Lyttle (Grandaddy), Steve Shelley (Sonic Youth),
Grant-Lee Phillips, John Parish en uit ons eigen land Ilse de Lange.
De plaat is verspreid over de hele wereld opgenomen. De
eerste schetsen werden in Brussel gemaakt, daarna nam Gelb in een studio op
Kreta de vioolpartijen op, een koor in Canada, een wall of sound in
Berlijn en de reis vervolgde langs Italië, Nashville, Kroatië, Nederland,
Tucson (hun thuisbasis) en Bristol, waar de eindmix werd gedaan.
Ik was ook aangenaam verrast te lezen dat de band in verband
met hun 30-jarig bestaan een tour door Europa ging doen. Dus een kaartje
gekocht en afgelopen vrijdag met de trein naar Utrecht naar het nieuwe
TivoliVredenburg.
Daar aangekomen was mijn eerste reac tie: ´Pfff, wat
een gebouw en wat een trappen en
ruimtes.´ Giant Sand speelt vanavond in Cloud Nine, de
zaal van TivoliVredenburg op maar liefst 47 meter hoogte. Een immens
trappenstelsel, enigszins verwarrend en overweldigend. Of hoe
singer-songwriter/gitarist Brian Lopez vanavond zei, “I was lost in
here for 3 hours finding my way out, to eventually find my way right back here
again, right where I started off”. En Howe Gelb vertelde in zijn openingsset dat het Tivoli
niet veel veranderd was sinds zijn vorige optreden daar.
Voordat Giant Sand van start zou gaan kregen we eerst vier
voorprogramma’s. Allereerst kwam Giant Sand voorman Howe Gelb op, die vanavond
ook zou fungeren als de schakel die tussendoor alles aan elkaar praatte.
Zijn bevreemdende verhalen, gevatte oneliners en
scherpe observaties zouden als een rode draad door de hele avond lopen. Ze
haalden (expres) het tempo uit het optreden, maar in het geval van zo’n geboren
verteller als Howe Gelb was dat geen moment storend.
De voorprogramma’s waren meer een korte presentatie van
iedereen zijn kunnen. Deense pedal-steelgitariste Maggie Bjorklund mag starten.
Het typische huilende geluid van het instrument combineert ze met drones en
loops, die ervoor zorgen dat er meerdere lagen op elkaar worden gestapeld.
De overige drie acts presenteren zich allen als singer-songwriters: de
uit Tuscon komende Brian Lopez klinkt hoog en dromerig. De
stem van plaatsgenoot Gabriel Sullivan klinkt rokerig en mysterieus. Ten slotte
is daar nog de aanvankelijk verlegen Kroatische zangeres Lovely
Quinces, die met haar stem donker en rauw uit de hoek komt. Allemaal speelden
ze een grote rol bij Giant Sand vanavond.
De muziek bestaat onder andere uit mid-tempo rockers, broeiierige
country, folky singer-songwriter, zonnige woestijnsferen en nachtelijke
pianoballads. Alle nummers van het nieuwe album komen voorbij. De meegebrachte
gasten vormen hierbij ook gelijk de band.
Howe gunt een groot gedeelte van de band even pauze, als hij
overgaat op een aantal nachtelijke pianojazz ballads van het nieuwe album. Ook
dit wordt soepel gespeeld. Niet te netjes, maar tegelijkertijd gaat er ook
niets fout.
Dan is het tijd voor Howe zelf
om een pauze te nemen en krijgen we wederom een aantal eigen nummers van de
band. Maggie speelt een lied dat is geschreven met een tv-serie in gedachte.
Cinematisch aanvoelend, wisselt het nummer tussen spookachtige horror
soundtrack naar zwaar bombastische western. Brian speelt een broeiierig
Spaanstalig liedje waarop Lovely Quinces sensueel mee danst en –zingt. Van haar
nervositeit valt weinig meer te merken. Zelf gooit ze er ook nog een uitbundig
en rauw nummer in. Deze set nummers van de band is verreweg het meest opgetogen,
zonnige geluid wat we vanavond te horen krijgen. Het geeft maar aan hoeveel plezier
ze er in hebben.
Als Howe terugkeert gaat het volume inderdaad weer flink
omhoog, met als verrassend hoogtepunt Tumble and Tear, stammend uit
de tijd van eersteling Valley of Rain. Dit nummer dient als ideale,
rauwe afsluiter die ons allemaal richting uitgang blaast. Toch is het
hoogtepunt van dit blok Forever and Always. Officieel geschreven en
gezongen met zijn dochtertje Tallulah, straalt het nummer pure liefde uit.
Lovely Quinces neemt weer de rol van de vrouwelijke partijen op zich.
Al met al een bijzondere avond en een ontspannen Giant Sand
op het podium.
De show begon om half negen en eindigde tegen half twaalf.
En natuurlijk na afloop bij de merchandise een speciale editie van het debuut
album `Beyond the Valley of Rain´ gekocht met een handtekening van Howe Gelb erop. Hij en de band
signeerden na afloop van het concert. Het is de vinyl versie met een extra lp
met onder andere live opnamen uit 1986 opgenomen tijdens hun concert in het
Groningse Vera.
Tevreden daalde ik
de 47 meter weer naar beneden…. Op weg
naar de trein, op weg naar huis.
PS Bronvermelding: Passages concertverslag komen van de site Written In Music
