cd Goyte - Making Mirrors

Goyte - Making Mirrors

Bron: Humo 28 September 2011

Wie 'Making Mirrors' koopt, hoeft niet lang op zijn honger te blijven zitten: een proevertje van een kleine minuut (gek genoeg de titeltrack) gevolgd door het op een zware beat en een 'Satisfaction'-gitaar voortstompende 'Easy Way Out' (ook minder dan twee minuten), en dan is het al aan'Somebody That I Used to Know', dé hitsingle van het moment.

And what a hitsingle it is. Hij doet, zoals wel meer op 'Making Mirrors', aan Peter Gabriel denken. Een ritme uit onverwachte hoek, een refrein waarin de tranen maar net bedwongen worden, en het verongelijkte ex-liefje met een andere kijk op de feiten (gespeeld door de eenentwintigjarige Nieuw-Zeelandse Kimbra) in de laatste rechte lijn. Makkelijker gezegd dan gedaan. Auteur van dit meesterstukje is, en dat moeten en zullen we sinds een paar weken graag geweten hebben, de eenendertigjarige in Brugge geboren maar sinds zijn tweede levensjaar met zijn ouders in Melbourne wonende Wouter 'Wally' De Backer. Brugge! Van bij ons! Punt be.
'Somebody That I Used to Know' zit dus redelijk vooraan op 'Making Mirrors', waarop u verder niets zult aantreffen dat qua catchiness in de buurt komt. Wat ons overigens helemaal niet stoorde. Het geheel wordt een beetje overschaduwd door het enorme succes van de hitsingle, maar daar kan Gotye verder niets aan doen. Hij heeft een uitgebalanceerde plaat gemaakt die nergens verveelt en waarop hij schaamteloos etaleert dat Peter Gabriel niet de enige eightiescoryfee is die hem zwaar heeft beïnvloed. 'I Feel Better' is Motown-soul zoals Phil Collins 'm in de eighties interpreteerde (zie: 'You Can't Hurry Love'), de geest van Sting zit in elke stembuiging, 'In Your Light' is tot ver na de eerste drumbreak het tweelingbroertje van George Michaels 'Faith', en 'Smoke and Mirrors' is nog eens een masterclass Gabriel. 'State of the Art' is behalve het meest fascinerende en beklijvende lied op 'Making Mirrors' ook het enige waarin hij erin slaagt om zijn grote voorbeelden vocaal op afstand te zingen. Dat hij daarvoor een vocoder moet bovenhalen, zien we graag door de vingers. Afsluiten doet hij slim met het perfect geplaatste 'Bronte', een lied over afscheid nemen.
Wij zouden zeggen: volgende keer nog iets meer risico's graag, maar over het algemeen: jolly well done, Wally!