cd Arcade Fire - Reflektor

cd Arcade Fire - Reflektor

Voor mij kwam deze nieuwe plaat als een complete verrassing.Tenminste ik zal er wel een keer wat over gelezen hebben dat er een nieuw album van deze Canadese band uit zou komen maar volgens mij heb ik al die maanden onder een grote steen geleefd.
Want nu dit vierde album uit is lees ik in de media hoe de spanning is gebouwd naar het moment dat het zou verschijnen. Grote geheimhouding en af en toe werd er een tipje van de sluier opgelicht. Een grote mediahype lag eraan ten grondslag en iedereen (fans en critici keken hiernaar uit)

Maar goed, het album is er nu. Een mooie afbeelding van Orpheus en Eurydice, uitgevoerd door beeldbouwer Rodin, een dubbelaar met 75 minuten muziek bestaande uit lange nummers.

Ik ken de band sinds hun eerste album Funeral uit 2004 en de daarop volgende platen Neon Bible (2007) en The Suburbs (2010).  Staan allen te pronken in mijn platenkast.

Ik heb het album op mijn afspeellijst van Spotify staan en sinds afgelopen dagen al diverse malen beluisterd. Pas één keer helemaal, voor de rest losse nummers of stukken van nummers. Mijn eerste indruk? Wat komt er hoeveelheid geluid op je af waar je de eerste keer absoluut geen raad mee weet. Teveel indrukken en komt over als erg druk. Maarrrrr ... na een paar luisterbeurten beginnen sommige stukken toch op zijn plek te vallen. 
De plaat is meer dansbaar dan zijn voorgangers (met name door de invloed van producer James Murphy van wijlen groep LCD Soundsystem). Veel invloeden uit de jaren 80 (Bowie, die een gastrol op het titelnummer heeft, en Talking Heads). Ja zelfs is er leentje buur bij Michael Jackson geweest (luister maar eens naar het 2de nummer We Exist waar de beat van Billie Jean duidelijk te horen is).

Dit is echt een plaat die tijd nodig heeft. Maar na meerdere draaibeurten komen de nummers pas toch zijn/haar recht. Geef het een kans en je zult verbaasd zijn.
Een album dat in vele jaarlijstjes hoog zal eindigen. Prachtig.

PS ik heb zojuist de cd besteld :-)