Een onbekende naam voor mij. Maar dit schijnt Cass McCombs
achtste album zijn en volgens kenners zijn beste. Bij de eerste tonen van het
openingsnummer Bum Bum Bum dacht ik Neil Young te horen (de muziek) maar dat
veranderde snel naar een eigentijdse stijl. Misschien qua stem denkend aan
Sufjan Stevens en Elliot Smith.
Een mooi album met strijkers en hier en dar een mooie
gitaarloop (Blake Mills)
De plaat behoort tot een van de beste
singer-songwriter albums van dit jaar. Wel meer keer luisteren dan ontdek je steeds
meer.
Tracks:
- Bum Bum Bum
- Rancid Girl
- Laughter Is The Best Medicine
- Opposite House
- Medusa’s Outhouse
- Low Flyin’ Bird
- Cry
- Run Sister Run
- In A Chinese Alley
- It
- Switch
- I’m A Shoe
OOR:
Krenten uit de Pop:
Een nummer van zijn album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten