The National - Trouble Will Find Me
Bron: Krenten uit de Pop Woensdag 29 Mei 2013
Je hebt van die platen
waar je na één keer horen al van alles over op wilt schrijven, maar er
zijn ook van die platen die eerst moeten rijpen voor je er een oordeel
over kunt vellen. Trouble Will Find Me van The National behoort absoluut
tot de laatste categorie. De band leverde met The National (2001), Sad
Songs For Dirty Lovers (2003) en Alligator (2005) drie geweldige platen
af, maar maakte met Boxer (2007) één van de beste platen van het eerste
decennium van de 21e eeuw. Met High Violet leverde de band uit Brooklyn,
New York, vervolgens één van de beste platen van het lopende decennium
af. Trouble Will Find Me kan na twee zulke goede platen eigenlijk alleen
maar tegenvallen, maar ook de zesde plaat van The National valt weer
niet tegen. Trouble Will Find Me is een overrompelende plaat die je
eigenlijk direct bij eerste beluistering al weet in te pakken, maar de
plaat wordt vervolgens nog veel beter. Trouble Will Find Me is, zeker
voor The National begrippen, een behoorlijk ingetogen plaat. De
uitbarstingen van de vorige platen schitteren op de nieuwe plaat van de
band door afwezigheid. The National maakt op haar zesde plaat vooral
stemmige muziek die net wat toegankelijker is dan we van de band gewend
zijn. Dat betekent echter zeker niet dat The National kiest voor het
grote geld. Trouble Will Find Me is een lekker in het gehoor liggende
plaat, maar The National is nog lang geen Coldplay, om maar eens een
naam te noemen. Zeker wanneer je de plaat wat vaker hoort, merk je dat
de songs van The National nog altijd verre van alledaags zijn en stuk
voor stuk knap in elkaar steken. Trouble Will Find Me is door de
stemmige klanken en de voor de band beperkte hoeveelheid dynamiek een
plaat die makkelijk betovert, maar de echte impact komt pas veel later.
Bijvoorbeeld wanneer je de prachtige gitaar- en keyboard partijen hebt
ontrafelt, wanneer je mee zweeft met de door melancholie getekende
strijkers of de aardedonkere baslijnen of wanneer je echt bent gegrepen
door de diepzwarte maar wonderschone teksten van voorman Matt Berninger,
die alleen maar beter is gaan zingen op deze plaat. Het blijft lastig
om de muziek van The National te vergelijken met die van andere bands.
In een aantal tracks hoor je duidelijk raakvlakken met de muziek van
Echo & The Bunnymen en Joy Division, maar Trouble Will Find Me raakt
minstens net zo vaak aan bands als American Music Club, Wilco of aan
alles tussen The Arcade Fire en The Smiths. Het geeft al aan dat het
noemen van namen betrekkelijk zinloos is en dat geldt voor Trouble Will
Find Me nog sterker dan voor de voorgangers van de plaat. Ook met deze
voorgangers moet je de zesde plaat van The National niet vergelijken,
want Trouble Will Find Me is toch weer flink anders dan High Violet en
zijn voorgangers. Het is een plaat om je lang mee op te sluiten. Net zo
lang tot je weet dat The National wederom een plaat heeft gemaakt die
behoort tot het beste dat de popmuziek van de jaren 00 te bieden heeft.
Er is al verschrikkelijk veel geschreven over Trouble Will Find Me, maar
met woorden doe je de unieke muziek van The National nauwelijks recht.
Grootse plaat van de meest interessante band van het moment. En hij
wordt nog steeds mooier. Iedere keer weer. Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten