57 jaar is Zucchero alweer en de grote wereldhits als Senza una donna en Il Volo stammen uit midden jaren negentig van de vorige eeuw. Maar een trouwe schare Nederlandse fans heeft de Italiaans rocker nog steeds, zo bleek zaterdag in een met een paar duizend man goed gevulde Ziggo Dome in Amsterdam. Daar gaf hij een concert in het kader van zijn La Sesion Cubana World Tour.
Inspiratie voor de nieuwe tour haalde de zanger uit Cuba, het land dat jaren geleden al zijn hart heeft gestolen. Een album met Cubaanse invloeden was al sinds het einde van de koude oorlog een droom. Die kwam onder meer uit onvrede met het regime pas vorig jaar pas uit. La Sesión Cubana werd opgenomen op Cuba met muzikanten uit het land en ook Amsterdam leek soms wel een oververhit Havanna.
Het plaatje voor de zaal was sowieso goed verzorgd. Een zo kenmerkende Amerikaanse auto uit de jaren 50 die op Cuba nog overal rondrijden, hangt groot in het decor en op de videowall daarachter worden sfeerbeelden van het eiland getoond. Zucchero bezuinigde ook niet op muzikaal personeel. De zanger wordt geflankeerd door maar liefst zestien muzikale begeleiders. Blazers, in totaal zes man op divers slagwerk, gitaristen en 3 achtergrondzangeressen in weinig verhullende en kleurrijke Latijns-Amerikaanse carnavalskledij. Samen met de kleurrijke lichteffecten is het een genot voor het oog.
Maar voor het oor zijn we natuurlijk gekomen en we werden niet teleurgesteld. De ritmische ‘latino-songs’ zijn een heel ander geluid dan we gewend zijn, voor sommigen misschien even wennen. Een aantal nummers zoals Guantanamera klinken echter bekend in de oren en gelukkig worden de nummers nog wel in het Italiaans vertolkt. Zijn moedertaal gebruikt Zucchero ook regelmatig als hij de zaal toespreekt. Volgens een nieuwsbericht van RTL na afloop leverde hem dat soms een fluitconcertje op, maar die heeft Il Giornale niet gehoord. De zaal begreep de intentie van de woorden in ieder geval prima en met het “I always love to play in Amsterdam”, won hij de laatste twijfelaars voor zich.
Grote hits
Voor de grote hits moest het publiek even geduld hebben maar Il Volo, Senza una Donna, Diavolo in me en Diamente werden daardoor nog harder meegezongen. Twee keer komt de artiest nog terug voor een toegift waarna hij ook het publiek op de zitplaatsen laat zwingen op La Bamba en Per Colpa di chi. Tot slot wordt een groot historisch kanon op de zaal gericht. Even is het spannend wat de bedoeling is, het kan geen ultieme wraak voor ontevreden concertgangers zijn want het publiek staat nog op de banken. Het kanon spuwt met een harde knal echter gouden confetti slingers uit, begeleid door vuurwerk vanuit het podium. Een mooie afsluiter van een boeiende avond met een Italiaanse rockster in Amsterdam.Twee video fragmenten om een beetje de sfeer te kunnen proeven. Geeft een beetje een indruk hoe het was! Om erbij te zijn vonden we fantastisch!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten