donderdag 15 augustus 2013

cd Sam Baker - Say Grace

  Sam Baker - Say Grace


Bron: Written in music 30 juli 2013
 
Een recensie schrijven van een album van Sam Baker is moeilijk. Althans, voor mij. Er zijn namelijk maar weinig artiesten die me zo zonder woorden laten, die me zo sterk de neiging geven om slechts te schrijven: prách-tig, luister maar gewoon. Sam Baker doet dat – inclusief dit nieuwe album – nu al 4 albums op rij. Met zijn oh zo kenmerkende stem, manier van zingen en gitaarspel. En met zijn oh zo kenmerkende nummers, die méér zijn dan muziek.
Het schrijven van zo’n recensie is ook nog eens moeilijk, omdat je eigenlijk de geschiedenis van Sam Baker moet kennen om zijn muziek écht te begrijpen. Dat geldt vooral voor die eerste 3 albums (Mercy uit 2004, Pretty World uit 2007 en Cotton uit 2009) die samen de Mercy-trilogie vormden.
En dus moet je eigenlijk iedere keer weer beginnen over dat ene tragische voorval in 1986 in Peru, om het thema van die trilogie te begrijpen: “Everyone is at the mercy of another one’s dream”. Toch voelt het ook wat geforceerd om iedere keer weer die geschiedenis erbij te moeten slepen. Gelukkig hoeft dat ook niet per se, je kunt die namelijk lezen in de recensie van Cotton.
Hoewel de trilogie nu afgesloten is, gaat Baker met Say Grace wel op eenzelfde weg verder. Dat wordt meteen duidelijk als hij met de titelsong het album begint. Over de betekenis zegt de Texaan prachtig: “To say grace means to say thank you. It means to be grateful for what is before me- for what I have. It means to not be bitter about what I don’t have and really, to not be bitter about things I lost.” Het beschrijven van die waardering, van die dankbaarheid in wat er ook gebeurt of beter, in wat je ook overkomt, dat kan Sam Baker als geen ander, dat kan hij ongelooflijk goed. Belangrijkste verschil met voorgaande albums is dat hij zijn eigen ervaringen achter zich heeft gelaten, meer dan voorheen verwoordt hij zijn boodschap via andere hoofdpersonen. In beeldende teksten bezingt hij thema’s of gebeurtenissen, die hij iedere keer weer een extra (en bijzondere) symboliek weet mee te geven. Prachtig voorbeeld is Migrants, over 12 Mexicaanse migranten die in de woestijn omkomen na verdwaald te zijn:

“They got twelve lines
In a midwestern paper
On the pages with the ads for shoes
Fourteen men got lost in the desert
They were migrants
They got twelve lines of news”



 Niet alleen de titel van het album verraadt de boodschap van Baker, dat doen ook de titels van andere nummers wel: Isn’t Love Great, Feast, Sweet Hour Of Prayer en Go In Peace. Toch hoeven atheïsten zeker niet te vrezen zijn voor een evangelisatie; Baker houdt het profaan, menselijk, herkenbaar. Wel weet hij altijd weer die twist te brengen.
Muzikaal is dat anders. Op dat vlak blijft Baker sober, de begeleiding is nog altijd minimaal. En net als op de voorgaande albums geeft hij de zang af en toe uit handen (op Sweet Hour Of Prayer bijvoorbeeld aan Chris Baker-Davies, die op Pretty World zo mooi meezong op Odessa). Als de muziek al uit de soberheid stapt, dan is het om een extra dimensie aan het nummer te geven. Een dimensie die wel altijd weer past bij de essentie van het nummer, zoals bijvoorbeeld de accordeon op Migrants.
Het blijft moeilijk hoor, zo’n recensie schrijven van een album van Sam Baker. Ook van Say Grace, waarvan ik dus opnieuw het liefste alleen maar had gezegd: prách-tig, luister maar gewoon. Ach ja, mensen die zijn muziek kennen, zullen dat sowieso wel doen. Anderen hoop ik tenminste zo nieuwsgierig te hebben gemaakt, dat ze dat ook gaan doen. Geniet ervan!
Hoewel de officiële release van Say Grace voor Europa pas eind augustus is, het album vanaf 1 augustus al te koop bij Lucky Dice. En dan komt Baker in september ook nog eens voor een aantal optredens naar ons land. Over ‘say grace’ gesproken.

16-09-2013: Meneer Frits, Eindhoven
17-09-2013: Amstelkerk, Amsterdam
20-09-2013: Lantaren Venster, Rotterdam
21-09-2013: In The Woods, Lage Vuursche
22-09-2013: Cultureel Café De Amer, Amen


Tracklisting Say Grace:
  1. Say Grace
  2. The Tattooed Woman
  3. Road Crew
  4. Migrants
  5. White Heat
  6. Ditch
  7. Interlude
  8. Isn’t Love Great
  9. Introduction To Feast
  10. Feast
  11. Sweet Hour Of Prayer
  12. Panhandle Winter
  13. Button By Button
  14. Go In Peace


Geen opmerkingen:

Een reactie posten