Heritage Blues Orchestra - And still I Rise
Bron: Rootstime.be
Het is geleden van Mavis Staples ‘We’ll Never Turn Back’ cd dat er nog een dergelijke onverwachte verrassing in de bus is gevallen, het soort debuutalbum waarvan je al zeker weet dat je alle toekomstige albums van dit bluesensemble gegarandeerd opnieuw zal kopen, hetzij vinyl of digitaal. New Orleans, Chicago, Afro-Amerikaanse echo’s en Europese invloeden, Gospel, countryblues, Leadbelly, Muddy Waters, Lightnin’ Hopkins en Wynton Marsalis,… alles osmotisch vermengd in dit ‘Heritage Blues Orchestra’ project. Zes muzikanten werkten eraan mee, die zich al van jongs af open stelden voor het ganse bluesspectrum en er ook professioneel in opgroeiden. Bill Sims Jr. bijvoorbeeld is een zeer bekende naam in het New Yorkse bluescircuit, speelt knap gitaar en heeft een diepdonkere stem. Dochter Chaney Sims contrasteert met haar goddelijk jazz/bluesy klankkleur. Bovendien zijn er nog vier koperblazers die hulde brengen aan zowel de West-Coast ritmes als aan de NOLA sound.
Het album weerspiegelt de brede visie op roots- en bluesmuziek van de ganse H.B.O. groep. In 1971 sloot Bill Sims Jr. zich aan bij de ‘The Four Mints’, een Doo-Wop Rhythm & Blues groep. De invloed van zijn vader Rev. William Sims manifesteerde zich in zijn liefde voor blues en Gospel. Maar hij zat ook tijdelijk in een avant-gardistische jazzband en stichtte twintig jaar geleden zijn eigen ‘Cold Blooded Blues Band’. Zanger/gitarist Junior Mack speelde zowel met Honeyboy Edwards en Magic Slim als met Derek Trucks en Jeff Healy. Percussionist Kenny ‘Beedy Eyes’ Smith, zoon van de legendarische Willie ‘Big Eyes’ Smith voelt zich evenzo thuis in soul als jazzmuziek. Ook de andere bandleden kunnen een indrukwekkend palmares voorleggen, met inbegrip van de vierkoppige blazerssectie. Saxofonist/arrangeur Bruno Wilhelm wendde zich o.m. tot mondiale muziek en begeleidde artiesten uit West- en Centraal Afrika.
Alle invloeden convergeren in dit ongewoon rijk emotioneel overrompelend album, een reëel herscheppen van het Afro-Amerikaanse muzikaal erfgoed, maar dan modern verpakt. De laatste song, de klassieker ‘Hard Times’, is alzo opgebouwd uit drie delen, verschroeiend mooi ingezet door Chaney om later over te vloeien in een jazzy hoornblazerarrangement en te eindigen in een jubelende apotheose. Alle songs zijn gevarieerd qua instrumentatie en mood, afhankelijk bij welke stijl de songs aanhaken. Het bekende materiaal krijgt nieuwe glans, zoals het opzwepende ‘In The Morning’ dat overkomt als een ochtendlijke Kerkdienst met een oproep tot heropstanding. Bij de gevangenissong ‘Go Down Hanna’, door Chaney gezongen, evoceren de mannelijke stemmen de ritmische hamerslag. De Gospel ‘Get Right Church’ met dobrobegeleiding klinkt eigentijds, net zoals Son House’s ‘Clarksdale Moan’ waarbij de trompettisten bijspringen. Bij ‘Catfish Blues’ laat harmonicaspeler Vincent Bucher de clubs in de Windy City herleven
Vooral de solozang ‘Levee Camp Holler’ zonder begeleiding en ‘C-Line Woman’ -met de onheilspellende drumroffels van Kenny Smith en de sousafoon van Clark Gayton- sluiten direct aan bij de nalatenschap van de eerste bluespioniers waarin de oude spirit opflakkert alsof deze nog steeds onverzadigd zoekende is. Elders zijn het de blazers die met hun sax, trompet, tuba of trombone afwisselend jubelen, opwekken, pulseren, ondersteunen of sussen. In twaalf songs is het ‘Heritage Blues Orchestra’ erin geslaagd om een ganse eeuw te overbruggen en het universeel/muzikale Mississippi Delta / Crescent City gedachtegoed van vorige eeuw gloednieuw en magisch ‘juist’ te maken.
Marcie
Het album weerspiegelt de brede visie op roots- en bluesmuziek van de ganse H.B.O. groep. In 1971 sloot Bill Sims Jr. zich aan bij de ‘The Four Mints’, een Doo-Wop Rhythm & Blues groep. De invloed van zijn vader Rev. William Sims manifesteerde zich in zijn liefde voor blues en Gospel. Maar hij zat ook tijdelijk in een avant-gardistische jazzband en stichtte twintig jaar geleden zijn eigen ‘Cold Blooded Blues Band’. Zanger/gitarist Junior Mack speelde zowel met Honeyboy Edwards en Magic Slim als met Derek Trucks en Jeff Healy. Percussionist Kenny ‘Beedy Eyes’ Smith, zoon van de legendarische Willie ‘Big Eyes’ Smith voelt zich evenzo thuis in soul als jazzmuziek. Ook de andere bandleden kunnen een indrukwekkend palmares voorleggen, met inbegrip van de vierkoppige blazerssectie. Saxofonist/arrangeur Bruno Wilhelm wendde zich o.m. tot mondiale muziek en begeleidde artiesten uit West- en Centraal Afrika.
Alle invloeden convergeren in dit ongewoon rijk emotioneel overrompelend album, een reëel herscheppen van het Afro-Amerikaanse muzikaal erfgoed, maar dan modern verpakt. De laatste song, de klassieker ‘Hard Times’, is alzo opgebouwd uit drie delen, verschroeiend mooi ingezet door Chaney om later over te vloeien in een jazzy hoornblazerarrangement en te eindigen in een jubelende apotheose. Alle songs zijn gevarieerd qua instrumentatie en mood, afhankelijk bij welke stijl de songs aanhaken. Het bekende materiaal krijgt nieuwe glans, zoals het opzwepende ‘In The Morning’ dat overkomt als een ochtendlijke Kerkdienst met een oproep tot heropstanding. Bij de gevangenissong ‘Go Down Hanna’, door Chaney gezongen, evoceren de mannelijke stemmen de ritmische hamerslag. De Gospel ‘Get Right Church’ met dobrobegeleiding klinkt eigentijds, net zoals Son House’s ‘Clarksdale Moan’ waarbij de trompettisten bijspringen. Bij ‘Catfish Blues’ laat harmonicaspeler Vincent Bucher de clubs in de Windy City herleven
Vooral de solozang ‘Levee Camp Holler’ zonder begeleiding en ‘C-Line Woman’ -met de onheilspellende drumroffels van Kenny Smith en de sousafoon van Clark Gayton- sluiten direct aan bij de nalatenschap van de eerste bluespioniers waarin de oude spirit opflakkert alsof deze nog steeds onverzadigd zoekende is. Elders zijn het de blazers die met hun sax, trompet, tuba of trombone afwisselend jubelen, opwekken, pulseren, ondersteunen of sussen. In twaalf songs is het ‘Heritage Blues Orchestra’ erin geslaagd om een ganse eeuw te overbruggen en het universeel/muzikale Mississippi Delta / Crescent City gedachtegoed van vorige eeuw gloednieuw en magisch ‘juist’ te maken.
Marcie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten