Bron: Krenten uit de pop
Op zaterdag probeer ik aandacht te besteden aan minder bekende platen uit het roots segment. Dat heeft de afgelopen weken veel mooie platen opgeleverd, maar de in de eerste weken van 2012 besproken plaat van The Parlor Soldiers steekt er met kop en schouders boven uit. Daarom nog een keer aandacht voor het magistrale When The Dust Settles van The Parlor Soldiers. The Parlor Soldiers is een alt-country band uit Fredericksburg, Virginia, die met When The Dust Settles een prima debuut heeft afgeleverd. De spil van de band wordt gevormd door Alex Culbreth en Karen Jonas die samen verantwoordelijk zijn voor de songs, de vocalen, het gitaarwerk en de percussie en voor de gelegenheid worden bijgestaan door een bassist. De plaat opent met een track waarin The Parlor Soldiers The Jayhawks naar de kroon steken met harmonieën die nog onweerstaanbaarder zijn dan die Mark Olson en Gary Louris, maar vervolgens blijkt de band van vele markten thuis. Over het algemeen genomen is de muziek van The Parlor Soldiers behoorlijk traditioneel en verrijkt de band haar alt-country met voorzichtige invloeden uit de Appalachen folk. De instrumentatie bestaat in vrijwel alle gevallen uit een lome en opvallend diepe dubbele bas, sober maar ruimtelijk gitaarspel, zeer eenvoudige en sobere percussie en de emotievolle en indringende vocalen van Alex Culbreth en Karen Jonas. In een beperkt aantal songs zijn de vocalen gelijk verdeeld, maar in de meeste tracks neemt een van de twee het voortouw en schuurt de ander hier heerlijk tegenaan. Ondanks mijn voorkeur voor vrouwenstemmen zijn de songs waarin Alex Culbreth de leadvocalen voor zijn rekening neemt mijn favorieten op deze plaat, al is dit voor een groot deel de verdienste van de heerlijke en voor mij volstrekt onweerstaanbare achtergrondvocalen van Karen Jonas. In de meeste songs ligt het tempo uiterst laag, maar When The Dust Settles (het titelnummer is trouwens wat mij betreft het hoogtepunt van de plaat) bevat ook een aantal buitenbeentjes als een fraai Johnny Cash eerbetoon, een song met blues invloeden en twee songs waarin de band haar liefde voor 50s rock ’n roll laat horen. Nergens is te horen dat het hier gaat om een debuut. De songs van The Parlor Soldiers zitten bijzonder knap in elkaar, klinken rauw en doorleefd, schuwen de tot op het bot uitgeklede songs niet, bieden ruim voldoende variatie en vertellen ook nog eens prachtige verhalen die je meenemen op een road trip door de Verenigde Staten. When The Dust Settles is een plaat vol melancholie die liefhebbers van de betere alt-country alleen maar diep onder de huid kan raken. Aan het begin van deze recensie noemde ik When The Dust Settles al een prima debuut, maar hiermee doe ik The Parlor Soldiers eigenlijk flink tekort. Het debuut van The Parlor Soldiers is een van de betere alt-country platen van de afgelopen maanden of zelfs jaren en kan alleen maar de start zijn van een mooie carrière in dit toch wat doodgebloede genre, dat dankzij deze band uit Virginia opeens weer springlevend is. Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten