Mijn jaarlijstje 2011 - Het nut ervan !

Mijn top 5 van mooie cd's uit 2011 (!) - nu pas ? - ja nu pas !

Tot een aantal jaren terug vond ik het altijd leuk om een jaarlijstje te maken met mijn favoriete platen. Maar eigenlijk als je het goed beschouwd is het een vrij zinloze bezigheid. Een nauwkeurig samengestelde top 10 ziet er een dag later in de meeste gevallen anders uit, Maar vooral je kunt niet alles gehoord hebben want er komt zoveel uit. En een plaat kan in het begin heel goed klinken of je tegenvallen en als je die weer een paar maanden later opzet denkt mmmhh valt toch tegen of wow geweldig.Kortom, het is een leuke momentopname, maar ook niet meer dan dat.

Voor 2012 is het nog veel te vroeg om een respresentatief lijstje te maken ( ik moet nog zoveel horen, ben bezig met een grote inhaalslag). Dit geldt eigenlijk ook voor 2011 maar ben minder intensief met dat jaar bezig.

Dus voor wat het waard is mijn favoriete 5 platen van 2011.


1. Wilco -The Whole Love

De vaandeldragers van de alt.country gingen in alle windrichtingen zoeken om thuis te komen met The Whole Love. Dat levert een hoogst avontuurlijke plaat op, al vervreemdt de groep nooit van haar oude fans.

2. PJ Harvey - Let England Shake

De kracht van PJ Harvey is dat zij zich elke plaat opnieuw probeert uit te vinden. Dat dit niet altijd tot succes leidt, verraadt haar discografie ook. Maar dit is een van de betere kanten van haar die we ooit hebben gehoord. PJ Harvey als docente geschiedenis, met haar gitaar in de hand.



3. Elbow - Build a Rocket Boys!

Voorlopig blijft The Seldom Seen Kid doorgaan voor de artistieke piek van de Britse rockband, maar Build A Rocket Boys! is zeker geen stap terug. Het grote publiek zal wel nog op een afstandje blijven. Zo blijft Elbow toch een beetje voor de liefhebber







4. Fleet Foxes - Helplessness Blues

De titelloze eerste plaat van Fleet Foxes staat inmiddels al drie jaar in de boeken als een klassiek debuut, maar Helplessness Blues is vooralsnog het meesterwerk van de band uit Seattle. Waar veel bands zich in het verleden stuk beten op een memorabel debuut, weet Fleet Foxes haar geweldige debuut nog eens te overtreffen. Het is een prestatie van formaat die een in alle opzichten fantastische plaat oplevert.

5. Tom Waits - Bad as Me

Tom Waits blijft synoniem voor blutsen, builen en barsten. Toch klinkt hij op ‘Bad As Me’, zijn eerste studioplaat als zestigplusser, bezadigd en hoogst toegankelijk.
Een plaat die aanbelt, binnenstormt, meteen de schoenen uitschopt, je beste zetel inpalmt en vraagt wat er zoal in de koelkast zit: die is niet van plan snel weer weg te gaan. De jongste van Tom Waits (bijna 62) is er zo een.