Phosphorescent - Muchaco
Bron: Krenten uit de Pop 11 Maart 2013
Phosphorescent maakte de
afgelopen tien jaar een zestal unieke platen. Het onlangs verschenen
Muchacho is de beste van het stel en is ondanks het feit dat het jaar
pas net is begonnen een serieuze jaarlijstjeskandidaat. De muziek van
singer-songwriter Matthew Houck uit Athens, Georgia, was altijd al
veelkleurig, maar het kleurenpalet dat op Muchacho voorbij trekt is van
een bijna onwerkelijke schoonheid. Phosphorescent maakt muziek die zich
bijna niet in een hokje laat duwen. Aan de ene kant hoor je vooral
invloeden uit de Americana, maar deze wordt vervolgens gecombineerd met
een zo nu en dan behoorlijk prominent atmosferisch elektronisch
klankentapijt dat je in dit genre nooit tegen komt. Muchacho loopt
hierdoor bijna over van de onderhuidse spanning, maar de muziek van
Phosphorescent is ook gewoon bloedmooi. Matthew Houck beschikt over een
geweldige stem, die net zo goed overweg kan met tot op het bot
uitgeklede folksongs als met rijk aangeklede songs die op een of andere
manier soulvol klinken. Bij beluistering van Muchacho val je, zeker in
eerste instantie, van de ene in de andere verbazing. Steeds weer weet
Matthew Houck te verrassen met een geluid dat je nog nooit eerder hebt
gehoord en steeds weer blijken de songs van een bijzonder hoog niveau,
waarbij het niet zoveel uitmaakt of de verrassing moet komen van
elektronica of van hemelse harmonieën. Muchacho is hierdoor een plaat
die zich nauwelijks laat vergelijken met het werk van anderen. Soms
heeft het wat van Bon Iver, soms wat van Will Oldham, maar zeker in de
wat uitbundigere tracks blijft van deze vergelijkingen maar bar weinig
over. Liefhebbers van Americana zullen bij een aantal tracks zeer
enthousiast opveren, maar zullen zich toch ook een paar keer stevig
verbazen over de instrumentatie en de grootse arrangementen op de plaat.
Op voorhand had ik niet verwacht dat een flinke bak elektronica en
bijna ambient achtige klanken zich makkelijk zouden laten combineren met
een pedal steel en mariachi trompetten, maar de combinatie is prachtig
en uiterst trefzeker. Het is razend knap hoe Matthew Houck al deze
uitersten aan elkaar weet te verbinden, maar hij doet het ook nog eens
met prima songs, die direct na de eerste verbazing al snel memorabel
zijn. Er verschijnen momenteel een heleboel goede platen, maar er zijn
er niet veel die je van de eerste tot de laatste noot het gevoel geven
dat je naar iets unieks zit te luisteren. Muchacho van Phosphorescent is
wel zo’n plaat en het is er een die na de eerste onuitwisbare indruk
eigenlijk alleen maar mooier en overtuigender wordt. Iedereen die de
vorige platen van Matthew Houck kent weet dat dit er aan zat te komen.
Voor de rest van ons is Muchacho een enorme verrassing.
Jaarlijstjesplaat, let maar op! Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten