dEUS - Keep You Close
Bron: Krenten uit de pop 19 september 2011
Hoewel
dEUS gedurende haar twintigjarig bestaan nog geen slechte plaat heeft
gemaakt, waren Pocket Revolution uit 2005 en met name Vantage Point uit
2008 toch wel een stuk minder dan dEUS meesterwerken als Worst Case
Scenario (1994), In a Bar, Under The Sea (1996) en The Ideal Crash
(1999). Met het deze week verschenen Keep You Close kan dEUS zich
revancheren voor de net wat zwakkere voorgangers en de band rond Tom
Barman doet dit als je het mij vraagt op indrukwekkende wijze. Keep You
Close is aan de ene kant een echte dEUS plaat, maar laat aan de andere
kant een geluid horen dat we nog niet heel vaak van de band uit
Antwerpen hebben gehoord. Om met het eerste te beginnen, ook op Keep You
Close grossiert dEUS weer in wat langere tracks (vaak rond de 5
minuten) die vol verrassende wendingen zitten en waarin de spanningsboog
altijd strak gespannen staat. Keep You Close is net als zijn
voorgangers een plaat die boordevol dynamiek zit en waarop lieflijke
passages zomaar om kunnen slaan in een bombastische uitbarsting van
geluid. Op hetzelfde moment klonk dEUS Nog niet eerder zo lichtvoetig en
zo warm als op Keep You Close. De muziek van dEUS was in het verleden
vaak een kolkende rivier die de luisteraar ruw meesleurde en bijna
verzoop, maar op Keep You Close is eerder sprake van een kabbelend
beekje waarin wel zo af en toe een draaikolk of een gemeen bijtende vis
op kan duiken. Keep You Close lijkt hierdoor op het eerste gehoor wat
minder spannend dan de eerste drie platen van dEUS, maar blijkt na enige
gewenning een prima plaat vol verrassingen, die duidelijk meer
overtuigt dan de twee voorgangers waarop Keep You Close voortborduurt.
Waar in het verleden het experiment voorop stond bij dEUS, is Keep You
Close, net als Pocket Revolution en Vantage Point, een plaat met
rocksongs met een kop en een staart, waarin alleen het aantal poten nog
wel eens af kan wijken van hetgeen dat gebruikelijk is. Hoewel ik het
experiment van dEUS altijd zeer kon waarderen, bevalt de wat
toegankelijkere aanpak me wel. De muziek van dEUS is nog altijd ver
verwijderd van de mainstream en weet de fantasie hierdoor meer dan
voldoende te prikkelen, maar verwarmt ondertussen ook het hart met
aangename songs. dEUS maakt op Keep You Close misschien wat meer
doorsnee rockmuziek, maar het is wel rockmuziek die zich weet te
onderscheiden door de enorme dynamiek, het ruim aanwezige avontuur en de
heerlijke vocalen van Tom Barman. Misschien nog wel indrukwekkender is
de prachtige en gevarieerde instrumentatie, met een hoofdrol voor stevig
aangezette strijkers, onnavolgbare ritmes en het werkelijk geweldige
gitaarwerk van Mauro Pawlowski. Uiteindelijk is er maar één conclusie
mogelijk: dEUS heeft met Keep You Close een plaat gemaakt die veel beter
is dan de platen die de band de afgelopen tien jaar heeft uitgebracht
en zich kan meten met de meesterwerken van de band uit de jaren 90.
Geweldige plaat. Punt. Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten