Tom Waits - Glitter And Doom Live
Bron± Krenten uit de Pop 24 November 2009
Live albums zijn vaak overbodige
tussendoortjes die uiteindelijk slechts beperkt houdbaar blijken te
zijn, maar er zijn ook muzikanten aan wie je een live album wel kunt
toevertrouwen. Na de twee (!) uitstekende live albums die Leonard Cohen
dit jaar al heeft uitgebracht, is het wederom een ouwe rot in het vak
die weet te imponeren met een live plaat die er toe doet: Tom Waits.
Helemaal als een verrassing komt dit natuurlijk niet. Tom Waits maakte
in zijn beginjaren al eens een live album (Nighthawks At The Diner uit
1975) dat behoort tot het zeer selecte stapeltje klassieke live platen
en ook Big Time uit 1988 was veel beter dan de gemiddelde live plaat.
Glitter And Doom Live is de derde live cd in het inmiddels imposante
oeuvre van Tom Waits en het is er wederom een die er absoluut toe doet.
Op Glitter And Doom Live is materiaal te horen dat werd opgenomen
tijdens de gelijknamige tour die Waits in 2008 volop bezig hield. De
nadruk ligt op het recentere werk van Tom Waits, maar ook uitstapjes
richting het verre verleden worden gelukkig niet geschuwd. Iedereen die
Tom Waits wel eens live aan het werk gezien heeft, weet dat de muziek
van Tom Waits op het podium nog veel beter tot zijn recht komt dan op de
plaat. Bovendien staat Waits bekend om de bijzondere bewerkingen die
zijn songs op het podium krijgen, waardoor deze songs soms vrijwel
onherkenbaar zijn. Ook Glitter And Doom Live blijkt een feest van
herkenning en een feest van het ontbreken van herkenning. Waits laat
zich op het podium bijstaan door een werkelijk fantastische band, die
zowel uiterst subtiel kan spelen als een ongelooflijke bak herrie kan
maken. Tom Waits past zich hierop aan als een muzikale kameleon en
schotelt afwisselend ingetogen folky ballads, uiterst rauwe en stampende
blues en theatrale potten en pannen muziek voor. Het is muziek die
overrompelt door de intensiteit en hierbij maakt het niet eens zoveel
uit of Waits alles uit de kast trekt, funkt als James Brown in zijn
beste dagen of je diep in het hart raakt met een uiterst sobere ballad.
Van zijn zeer karakteristieke stemgeluid moet je houden, maar als je er
van houdt is het live vrijwel onweerstaanbaar. In een aantal van de 17
songs op blijft Waits betrekkelijk dicht bij de originelen, maar bij een
aantal andere songs moest ik flink nadenken. Natuurlijk kan het niet op
tegen Tom Waits in levende lijve op het podium zien, maar Glitter And
Doom Live is zeker gezien de schaarste van zijn live optredens een
waardig alternatief. De jaren beginnen voor Tom Waits inmiddels aardig
te tellen, maar afgaande op de kwaliteit van Glitter And Doom durf ik
wel te voorspellen dat Tom Waits nog wel even mee kan en vooralsnog een
klasse apart zal blijven. Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten