Fever Ray - Fever Ray
Bron: Krenten uit de Pop 19 maart 2009
e
Zweedse band The Knife doet het momenteel even wat rustiger aan, wat
zangeres Karin Dreijer Andersson de mogelijkheid heeft geboden om solo
haar kunsten te vertonen. Inmiddels ligt de onder de naam Fever Ray
uitgebrachte soloplaat van Karin Dreijer Andersson in de winkel en
direct bij eerste beluistering blijkt dat het veel meer is dan een
tussendoortje in afwachting van een nieuwe plaat van The Knife. De
muziek van Fever Ray heeft dankzij het veelvuldig gebruik van
elektronica, tegendraadse ritmes en natuurlijk de uit duizenden
herkenbare stem van Karin Dreijer Andersson absoluut raakvlakken met die
van The Knife, maar klinkt tegelijkertijd toch ook heel anders. Het
debuut van Fever Ray is een bezwerende plaat met een aardedonkere en
bijna angstaanjagende sfeer. Op een ondergrond van ijle elektronische
klanken tovert Fever Ray de ene na de andere prachtsong voorbij. Deze
zijn soms voorzien van onheilspellende ritmes, vervreemdende klanken en
Oosterse mystiek, maar soms heeft Fever Ray ook genoeg aan een langzaam
tikkende ritmebox en een handjevol simpele akkoorden. De stem van Karin
Dreijer Andersson is minstens net zo veelzijdig als de instrumentatie.
Het ene moment fluistert ze bijna lieflijk in je oor, om je het volgende
moment bits toe te spreken met bijtende en flink vervormde vocalen.
Waar de muziek van The Knife me tot dusver geen hele plaat kon boeien,
dringt de muziek van Fever Ray zich genadeloos op en hoor je steeds weer
nieuwe dingen in de prachtige en bezwerende klanken. Het debuut van
Fever Ray houdt je ruim drie kwartier gevangen in een nachtmerrie. Een
onheilspellende muzikale droom die schrik aanjaagt, maar wakker worden
wil je dankzij de donkere schoonheid absoluut niet. Een bijzonder
fascinerende plaat die tot dusver alleen maar mooier en indrukwekkender
wordt. Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten