cd Elbow - The Seldom Seen Kid

Elbow - The Seldom Seen Kid

Bron: De Morgen 23 April 2008

Het Britse gezelschap Elbow belichaamt de creativiteit en de inventiviteit van hun thuishaven Manchester. Het vijftal rond zanger Guy Garvey maakt geen hapklare muziek, maar de heren zijn meesters van het tweede gezicht. Ook hun vierde cd is bestand tegen ontelbaar veel draaibeurten.

Elbow wordt steevast in één adem met Radiohead en Coldplay genoemd. De groep heeft de maturiteit van de ene band en is even melodieus als de andere. Het gezelschap kwam zeven jaar terug voor het eerst in de kijker, maar bestond toen al tien jaar.

Sinds 2001 brachten ze drie full-cd's uit en het leverde hen heel wat fans in onze contreien op. Garvey valt zelfs te horen op de nieuwste cd van dEUS. Na een stilte van ruim twee jaar is de groep er terug. De hoofdrol is duidelijk weggelegd voor de prachtige stem van Guy Garvey, een vriendelijke teddybeer met een groot talent voor taal.

Hij dropt in het veelmazige muzikale net van zijn bandmaats vooral verhalen over liefde, leven en verlies. Een van de gedaantes van de dood is The Seldom Seen Kid, de bijnaam van een overleden vriend. Die speelt onder meer de hoofdrol in 'Grounds for Divorce', zowat de enige song die naar uptempo neigt. In het nummer zingt Garvey over "a hole in my neighbourhood", een café waar het titelpersonage vaak kwam. Qua ritmesectie refereert het liedje aan Led Zeppelin en komt de bekende samenzang van de groep mooi aan bod. Het is echter op de gedroomde single 'One Day like This' dat ze die troef (denk maar aan 'Forget Myself') volledig uitspelen, in combinatie met een stel machtige strijkers.

Violen komen trouwens wel meer voor op deze plaat, die verder elementen bevat uit het Franse chanson (in het hilarische 'An Audience with the Pope'), flamenco ('The Bones of You') en zelfs avant-garde zoals in de gewaagde opener 'Starlings'. Wie op zoek is naar een bloedmooie ballad zoals 'Switching Off' (een van de tien nummers die John Cale naar een onbewoond eiland wil meenemen) wordt ook niet teleurgesteld.

'Weather to Fly' is namelijk het soort song dat ogen wazig en kelen kurkdroog maakt. Een absoluut hoogtepunt. De plaat bevat slechts één tegenvaller en dat is het Cole Porterachtige duet 'The Fix' met Richard Hawley. Het is wel knap in elkaar gezet, maar te veel vaudeville. De rest raakt des te meer. Muzikale meerwaardezoekers weten dat ze bij deze band voor vele maanden onder dak zitten. (Fiction)(Koen De Meester) (****)